PANDEMÄ° ARKADAÅžLARIM:
1-ÅžEKER
Dedelerim de severmiÅŸ, oldum olası kedileri ben de sevdim. Ama onları asla anlayabildiÄŸimi söyleyemem.
Aranızda onları anlayabilen var mı bilmiyorum.
Pandemi döneminde evimizdeki iki kediyle birlikte köyde yaÅŸamaya baÅŸladık. Bu nedenle daha yakından gözleme fırsatı oldu. Ä°kisinin de birbirine benzemeyen ayrı dünyaları, ayrı huyları var. Ama kedilerle yaÅŸamanın hayatımıza bir zenginlik kattığını da söylemeliyim.
Ä°ÅŸte bunlardan biri bizim Åžeker. Buraya gelmeden önce daha uyumlu, daha yakın ve daha farklı bir karakteri vardı. Ama köye gelince çok deÄŸiÅŸti. Önce oturduÄŸumuz evin çevresinde, daha sonra da köyün yarısını kapsayan daha geniÅŸ bir alanda egemenliÄŸini ilan etti. Bazen yüzü gözü yaralanmış halde gelse de egemenlik alanını geniÅŸletmekten asla vazgeçmedi. PaylaÅŸtığım görseller arasındaki videoyu izlediÄŸinizde ne demek istediÄŸim, daha iyi anlaşılacaktır.
Bizim Åžeker'in kontrolü altındaki bölgelerde artık baÅŸka erkek kedi kalmadı. :)