FRANZ KAFKA VE KÜÇÜK KIZ ÇOCUÄžU
40 yaşında ve evlenmediÄŸi için çocuÄŸu da olmayan Franz Kafka bir gün Berlin'deki bir parkta dolaşırken en sevdiÄŸi bebeÄŸini kaybettiÄŸi için aÄŸlayan bir kızla karşılaÅŸtı. Kafka üzgün kızla birlikte bebeÄŸi her yerde aradılar fakat baÅŸarısız oldular.
Kne kadar arasa da bebeÄŸi bulamamış ama ilk buluÅŸmalarında küçük kıza bebeÄŸin aÄŸzından yazılmış bir mektup getirmiÅŸ ve mektubu ona okumuÅŸ:
“Lütfen benim için aÄŸlama ve üzülme. Ben, dünyayı görmek için uzun bir yolculuÄŸa çıktım. Başımdan geçenleri ve maceralarımı sana anlatacağım.”
Bu, daha sonra da gelecek olan birçok mektubun ilkiymiÅŸ. Ä°ÅŸte Kafka'nın hayatının sonuna kadar devam eden bir hikaye böylece aÅŸlamış oldu.
Kafka, küçük kızla her buluÅŸtuÄŸunda sevgili oyuncak bebeÄŸin hayali maceralarını özenle yazdığı mektuplardan ona okumaya devam etmiÅŸ. Küçük kız da bu mektuplarla avunuyormuÅŸ.
Derken, görüÅŸmelerin artık sonu gelmiÅŸ. Kafka son görüÅŸmede küçük kıza bir oyuncak bebek getirmiÅŸ. Küçük kız, kendi bebeÄŸine pek benzemeyen bu oyuncak bebeÄŸe ÅŸaÅŸkınlıkla bakakalmış:
“Hiç de benim bebeÄŸime benzemiyor.” demiÅŸ.
Kafka’nın kayıp bebekten getirdiÄŸi son mektupta ÅŸöyle yazıyormuÅŸ:
"Sakın ÅŸaşırma, senden ayrıldıktan sonra yaptığım bu uzun seyahat beni çok deÄŸiÅŸtirdi."
Bu söz üzerine küçük kız bebeÄŸini kucakladı ve mutlu bir ÅŸekilde evine götürdü. Bir yıl sonra da Kafka öldü.
Yıllar sonra, artık büyüyüp yetiÅŸkin kız olan küçük kız, gözü gibi baktığı bebeÄŸin içine sıkıştırılmış bir mektup daha bulmuÅŸ. Daha önce fark edemediÄŸi Kafka ÅŸunları yazmış:
“SevdiÄŸin her ÅŸeyi er ya da geç kaybedeceksin. Belki kaybettiklerin asla geri gelmeyecek, ama sonunda sevgi, bir ÅŸekilde sana geri dönecek.”